Nieuwsgierig als ik ben naar hardlooptechnieken, trainingsmethoden en filosofieën, volg ik een dagje een cursus over ChiRunning bij Marion Meesters. De running methode die je makkelijker, efficiënter en zonder blessures laat hardlopen.
’s Ochtends beginnen we met een stuk theorie en oefeningen in de gymzaal. In de middag gaan we de mooie duinen in bij Driehuis/Santpoort Noord. Een stuk waar ik niet zo vaak kom.
Toevallig lopen er twee andere Chi-Running instructeurs uit Hongarije mee; zij moeten zich hercertificeren. Een van de twee, een jonge dame, doet veel aan triatlons, en ook dubbele triatlons. De ander loopt veel marathons en, zo zegt hij, sinds hij de Chi-Running techniek toepast loopt hij sneller, makkelijker en kan hij de dag na een marathon gewoon de trappen op en af lopen. Hij heeft wel eens 4 marathons in 5 weken gelopen. Nou klinkt dat voor mij niet alleen indrukwekkend, maar vooral alsof je gek bent. Ik herinner me nog hoe ik me voelde na mijn Halve Marathon van Egmond, dat ga ik dus echt niet 4 keer in 5 weken doen, laat staan een hele marathon.
Doordat er 2 extra instructeurs meelopen, krijgen we veel aandacht. De hele opzet is erg goed doordacht en er wordt goed lesgegeven. Veel voorbeelden en oefeningen en elkaar observeren draagt goed bij aan het begrip van de runningtechniek.
Het blijkt dat ik een te hoge cadence (pasritme) heb voor mijn lengte. Daardoor maak ik wel hele korte passen en is er weinig tijd voor de ontspanning. Dus, weer trainen met metronoom en mijn cadence van de ruim 180 passen per minuut terugbrengen naar 175 passen per minuut. Dat voelt eerlijk gezegd ook wel veel lekkerder. Een ander verbeterpunt is mijn arminzet. Die zijn veel te passief en pompen een beetje. Eigenlijk wist ik dat wel, die opmerking krijg ik ook van mijn trainers op de atletiekvereniging. Ze gaan gelukkig wel rechtuit en niet als een bokser die aan het hoeken is.
Mijn grootste valkuil zit hem wederom in mijn core strength. Deze methode gaat uit van die core, en als dat slap is, staat je hele lichaam verkeerd en kun je niet ontspannen lopen. En laat mijn core nu het slapste onderdeel zijn van mijn lichaam.
Mijn buikje hangt erbij alsof…. Ok ok, zo erg is het nu ook weer niet, maar toch. Ik weet dat ik veel meer aan krachttraining moet doen dan ik nu doe, en deze dag maakt dat maar weer al te pijnlijk duidelijk.
Aan het einde van de dag wordt er nog een video opname gemaakt. Dat was niet prettig om te zien… Laat ik het houden op: “Ik heb nog heel veel te leren.”
Al met al een heel zinvolle en leerzame dag, het geld dubbel en dwars waard. Bij elke run loop ik af en toe mijn hele houding na. Rechtop lopen, alsof er iemand aan je kruin van je hoofd trekt, arminzet, core aanspannen, buigen vanuit de enkels, benen “achter je laten” en in een cirkeltje laten draaien, net zoals de Roadrunner. En vooral niet afzetten, maar je voeten “optillen”. De zwaartekracht doet de rest.
Meer informatie over ChiRunning kun je vinden op de volgende sites:
Rowing and Running 
Interessant!
LikeLike