Zaterdag liep ik dan de Kleintje Berenloop, een wedstrijd over 10k (en 100 meter) door het prachtige landschap van Terschelling.
Ik doe de Berenloop voor het eerst mee, net zoals de meeste lopen dit jaar. Het is zelfs mijn eerste keer op Terschelling.
Met 3 loopmaatjes vertrek ik vrijdagmiddag naar Harlingen. Na aankomst in West-Terschelling pakken we in de stromende regen en harde wind de gehuurde fietsen en fietsen we in het donker naar ons huisje in Hee. Eenmaal doorweekt daar aangekomen wordt tegelijkertijd onze bagage afgeleverd. Daarin zat mijn regenbroek. Handig… :-(. Later die avond fietsen we naar Midsland voor ons diner, wederom door de stromende regen. Gelukkig is het op de terugweg ietsje droger.
Na een goede nacht slaap sta ik vroeg op om mij voor te bereiden op de 10k. Ik ken het parcours niet, hoe moet ik nu mijn race indelen? Tijdens onze fietstocht naar de start fietsen we over de laatste 2-3 kilometer van het parcours. Daar zit een voor op de fiets-gevoel best steile klim en een mooie steile afdaling in. Heerlijk voor op de fiets die afdaling, maar je kunt tijdens het lopen je benen niet stilhouden…
De helling na 8 kilometer wordt na de bespreking met een paar ervaren Berenloop atleten in mijn gedachte alleen maar groter. Zo groot zelfs, dat ik besluit vooral niet te hard te starten. Ik loop op hartslag en wil die niet tot mijn omslagpunt laten komen tot de “Col d’Aubisque” na 8 kilometer.
Na de start haak ik aan bij twee lekker lopende dames en een heer. Tempo is goed, mijn hartslag blijft stabiel. Na 6 kilometer laat ik ze toch gaan, omdat ik me niet kapot wil lopen voordat ik voorbij de “Col du Tourmalet” ben aangekomen. Eenmaal bij mijn “Alpe d’Huez” aangekomen beklimming, blijkt de berg gereduceerd tot een voor bejaarden bewandelbare scheepshelling voor roeiboten. Heb ik me voor niets zo ingehouden!
Naar beneden pak ik het tempo op en “sprint” enigszins teleurgesteld de laatste anderhalve kilometer naar de finish. Uiteindelijk finish ik in de buurt van mijn snelste 10k tot nu toe en sneller dan ik ooit in een wedstrijd heb gelopen. Maar toch knaagt het, ik had sneller gekund… Als ik het parcours maar had gekend.
Wauw, mooie foto’s. Ben dol op ‘De Eilanden’ … volgend jaar hoop ik de ‘grote’ berenloop te kunnen doen. Het blijft inderdaad moeilijk om in te schatten hoe snel/rustig je van start kan gaan om je doel te bereiken. Maar eigenlijk vind ik dat inmiddels ook wel een leuk element van deze sport. Gefeliciteerd met de toffe beer 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Roeland,
Bedankt voor je inzending en ik heb het verslag toegevoegd aan het overzicht!a
Met berevriendelijke groet,
Alex Hamstra
LikeGeliked door 1 persoon