De laatste week voor mijn allereerste Halve Marathon kent niet de ideale voorbereiding. Voor mijn werk moet ik naar Brussel. Nu is dat normaal geen straf, maar deze week wel. In twee opzichten.
Ten eerste was er geen tijd om overdag te trainen. ’s Avonds in het donker door Brussel centrum hardlopen, een stad die ik niet goed ken, trok me niet erg. Ik had mijn spullen bij me, met lichtjes en al, maar niemand die mee wil of kan. En niet kunnen hardlopen vind ik vreselijk.
Ten tweede, het eten en de wijn is in Brussel een waar genot. En ik houd heel erg van eten en wijn… Maar deze week natuurlijk geen wijn, en ook wel een beetje opletten dat je niet teveel eet. En vooral niet teveel suiker in de vorm van heerlijke Godiva, Leonidas of Neuhaus chocoladebonbons…
Maar de lunches die we er krijgen zijn spectaculair. Alsof er een engeltje op je tong plast… Elke maaltijd en elke gang weer. Het een nog lekkerder dan het ander. En dat kan ik echt niet laten staan. Alles gaat schoon op. Een korte impressie:
Als je overdag niet kunt hardlopen en ’s avonds wil je niet door de donkere stad, dan ben je dus aangewezen op indoor trainen in je hotel.
Ohh Hell…
Dit hotel heeft geen tredmill (misschien maar goed ook, vorig jaar heb ik op zo’n ding mijn kuit geblesseerd), dus ben ik aangewezen op een indoor fietstrainer en aan de gewichten hangen. Op het programma staan natuurlijk korte lichte trainingen, dus vertaalt naar 35 minuten fietsen en 10 minuten krachttraining.
Ik wil ook nog op een soort step / langlauf machine. Ik zie een mooie dame op dat apparaat, dus dat moet ik ook kunnen. Dat heb ik geweten.
Ohh Hell in het kwadraat….
Als je met een cadence van 180 stappen per minuut op dat apparaat losgaat, weet je van achteren niet meer dat je van voren leeft. Maar ja, mijn benen willen graag 180 lichte stappen per minuut doen. Daar is dit apparaat niet voor gemaakt. Of misschien ben ik niet voor dit apparaat gemaakt. Anyway, na 2 minuten proberen ben ik er snel van afgestapt, geblesseerd raken aan zo’n apparaat een halve week voor je wedstrijd is nergens voor nodig.
Op preraceday (vandaag) dan maar een rustige loop gedaan van ongeveer 6 km in de mooie waterleidingduinen, wederom vol met hertjes. De benen weer laten wennen aan hardlopen, en nog even een gelletje testen.
Morgen is de dag. Mijn eerste halve marathon tijdens de zwaarste halve marathon van het seizoen, zo zeggen ze. De weersvoorspellingen zijn pittig. ZW5, regen en een gevoelstemperatuur van 4 graden. We zullen zien, ik heb er zin in!